U hoort zijn naam af en toe weleens vallen tijdens een koers: Hannes Tahon. De man die -tot vorig jaar- de rechterhand was van Michel Wuyts en José De Cauwer. Maar nu gewoon inpikt aan het wagonnetje van Karl Vannieuwkerke. De grootste klassiekers, de Tour, de Vuelta en ook het WK staan al enkele jaren op het menu van Tahon. Maar z’n job bij Sporza houdt heel wat meer in dan enkel het opzoekwerk in de cabine. Een gesprek over kansen grijpen, jezelf extreem goed voorbereiden en genieten van de ervaringen die je pad kruisen!
Na amper een minuut bellen draait Hannes de rollen reeds om en vraagt hij me naar de fietsrit die ik overdag aflegde. Het zorgt voor een los sfeertje en dat geeft wel wat ademruimte tijdens een interview. Geen haastig gesprek maar één dat mooi ontkurkt wordt en, net als een goede fles wijn, betert naarmate de tijd vordert. Ik neem de spreekstok weer in handen en stel meteen een heel simpele, maar soms deugddoende vraag:
Dag Hannes, beginnen bij het begin: hoe is ’t?
Hannes Tahon: Goed, dank u! Vandaag heb ik een hele dag gewerkt voor Extra Time Koers. Soms heb ik eens een dagje dat ik van thuis uit mag werken en dan start ik doorgaans wat vroeger. Dat geeft me de kans om ’s middags een uurtje langer te genieten van de zon. Ik ben dan ook net even gaan lopen en morgen is het m’n verjaardag!
Proficiat! Hoe oud wordt je?
Hannes Tahon: 32, dat begint al te tellen hé… Ik ben van het gouden jaar ’90 hé! Peter Sagan, Naïro Quintana en Michal Kwiatkowski zijn slechts een greep uit het wielertalent dat in dat jaar geboren werd! Maar ze zijn inderdaad al niet meer van de jongsten…
DE DERDE MAN
Je bent slechts zo oud als je je voelt, Hannes! To the point nu: mensen kennen jou misschien minder goed. En als ze je kennen is dat omdat je af en toe eens wordt vernoemd tijdens een live-uitzending tijdens de koers. Vertel eens, wat houdt jouw job precies in?
Hannes Tahon: Gedurende de hele dag luister ik naar Radio Tour (waar alle info over het verloop van de wedstrijd wordt meegegeven), ik houd de social media nauwlettend in de gaten en ik bel naar ploegleiders of familieleden van renners wanneer er iets geweten moet zijn tijdens de uitzending. Die info geef ik gedurende de uitzending mee aan de commentatoren zodat zij de kijker van kwalitatieve én juiste informatie kunnen voorzien. Ik heb van elke renner ook wat info op een A4-blad.
Een soort moderne fichebak dan?
Hannes Tahon: Inderdaad, niet zo uitgebreid als die van Michel (red. Wuyts). Bij mij is alles ook getypt, ik schrijf namelijk oerlelijk… Maar dat komt goed van pas doorheen het seizoen. Ik slijt namelijk wel wat uren in de cabine. Ik ben van dienst bij vijf voorjaarsklassiekers, de Tour, de Vuelta en het WK wielrennen.
Hoe ben je bij Sporza beland?
Hannes Tahon: Eigenlijk wou ik schrijven voor Sportwereld (red. sportkrant van het Nieuwsblad) maar ze hebben nooit op m’n stage-aanvraag gereageerd. Daarom besloot ik bij Sporza aan te kloppen. Ik werd tijdens m’n stage meteen voor de leeuwen gegooid en verzorgde de live-updates van de Ronde van Spanje (red. de Vuelta) op de site. Toevallig schreef ik toen m’n thesis over metaforen in wielerverslagen. Door m’n kennis hierover toe te passen heb ik m’n stagebegeleiders wat overrompeld. Elke keer weer bereidde ik me voor tot in de puntjes en dat heeft z’n vruchten afgeworpen. Ik mocht aan de slag als losse medewerker en na anderhalf jaar kreeg ik een vast contract en zo ben ik naast Michel en José beland.
Hoe heb je dan contacten gelegd in het peloton en hoe bereid jij je voor op een uitzending?
Hannes Tahon: Ik ging op vrije dagen naar de koers. Brugge-De Panne en de Dauphiné waren m’n vaste afspraken. Ik ging ook vaak beklimmingen verkennen voor een grote ronde. ’s Winters nam ik ook vaak een week vakantie om naar Calpe te gaan, daar kom je heel wat renners tegen die hun stage daar afwerken. Grote namen als Sagan, Van Avermaet en Naesen heb ik daar mogen spreken. Je geraakt aan de babbel en zo gaat dat vrij snel. Voorbereiding is alles. Vandaar dat ik voor de Tour ook vaak al wat beklimmingen en tijdritten ga verkennen. Zo zie je kleine dingetjes die je op het scherm nooit zou opmerken.
Heb je nooit aanvaringen gehad met de commentatoren tijdens de uitzending?
Hannes Tahon: Eigenlijk niet. Michel heeft eenmaal met water naar me gegooid tijdens de uitzending uit frustratie omdat hij de verkeerde info had meegegeven tijdens de uitzending omdat er één van m’n blaadjes was blijven liggen voor zijn neus. Maar na de uitzending kan daar al meteen mee gelachen worden dus da’s niet echt onder de categorie ‘aanvaringen’ te plaatsen.
Hoe goed is de omschakeling naar Karl Vannieuwkerke als nieuw in de cabine gegaan?
Hannes Tahon: Heel goed. Karl is een zeer amicaal persoon. We zijn beiden afkomstig van West-Vlaanderen en dat schept wel een band. We komen overeen!
Je bent intussen een habitué in het vak maar je koestert geen ambities om ooit zelf commentator te worden hé?
Hannes Tahon: Klopt. Ik heb heel veel respect voor de commentatoren, die toch wel wat uren aan elkaar moeten praten. Als ik een andere richting op zou gaan, dan het liefst als interviewer. Ik spreek nogal wat vreemde talen en dat komt dan wel van pas.
Je bent inderdaad een polyglot… Spaans, Italiaans, Frans, Duits, Engels… Zijn er nog talen die je machtig bent?
Hannes Tahon: Portugees! Dat heb ik mezelf aangeleerd. Na 2 weken kon ik m’n best m’n plan trekken. In Brussel probeer ik wat tandem, leuk systeempje hoor. Je wisselt als het ware je taal uit. Zij (red. mensen uit de buurt) leren mij hun taal, en ik doe hetzelfde omgekeerd. Ik pik nieuwe talen vrij snel op. Afgelopen jaar was ik begonnen met Russisch te leren maar daar ben ik mee gestopt na de invasie.
Begrijpelijk…
AFSCHEID MICHEL WUYTS
Over naar een icoon in de wielerwereld: Michel Wuyts. Hij zat vorig jaar voor de laatste keer in de cabine bij jou. Hoe heb je zijn afscheid vernomen?
Hannes Tahon: Via push-notificaties. M’n eerste gedachte was: “Michel wordt 65…”
We hadden eigenlijk nooit een gesprek gehad over zijn afscheid. Ik dacht dus dat het zo afgesproken was en dat Michel het ook zelf zo wou.
Dat bleek niet zo te zijn…
Hannes Tahon: Ik snap Michel daar wel in. Hij was nog lang niet uitgepraat en wou z’n kennis blijven delen. Maar ik snap ook dat andere commentatoren hun kans moesten krijgen. Hun carrière gaat ook ooit voorbij en dus is de fakkel doorgegeven. Het is een moeilijk verhaal.
Had je een innige band met Michel?
Hannes Tahon: Toch wel, Michel is een erg warme man en heeft zich altijd om mij bekommerd. We hadden een heel goede band.
Nu nog altijd?
Hannes Tahon: Absoluut, we horen elkaar niet meer zo vaak als in de periode dat we collega’s waren bij Sporza maar af en toe krijg ik wel eens een berichtje van hem. Ik zal hem binnenkort nog weleens bellen!
Het vertrek van Michel Wuyts is een moeilijk verhaal…
Hannes Tahon
Achteraf werd er ogenschijnlijk wat met modder gesmeten. In interviews zei Michel dat hij José niet meer hoorde en dat die laatste snel een nieuwe kopman vond. Hangt er spanning tussen die twee?
Hannes Tahon: Ik heb nooit spanning gevoeld tussen hen. Iets kleins is enorm opgeblazen, volgens mij. Dat is best zuur. Sensatie werkt altijd, zo blijkt. Ik heb het zo snel mogelijk van me afgezet, fake news naar mijn mening.
TOEKOMSTPERSPECTIEF
Tot slot, welke ambities koester je nog richting de toekomst?
Hannes Tahon: Ik zou graag met volle goesting kunnen blijven werken. Gelukkig zijn bij Sporza en aan mezelf blijven sleutelen, da’s fundamenteel. Schijnwerpers zoek ik zeker niet op, in de schaduw functioneer ik het best!
Dan hoop ik voor jou op nog veel mooie plekjes in de schaduw, Hannes!
Geen spectaculaire verhalen, geen duizenden fans, geen glitter and glamour… Maar wat een zalig gesprek hebben Hannes en ik gehad. Wat u zonet las was lang niet alles dat verteld geweest is. Ruim drie kwartier palaverde ik met Hannes over de Sporza Wielermanager, de voorjaarsklassiekers en zelfs over de Belgische voetbalcompetitie! Hij is één van de weinigen die ik interviewde, waarbij ik zo een vriendschappelijk gevoel kreeg. Ik ben zeker dat we elkaar in de toekomst nog zullen horen en uiteraard hoop ik stiekem ooit zijn collega te worden… Met deze woorden leg ik dit interview graag neer en bedank ik Hannes graag nog eenmaal!
Mauro Pauwels, 21/04/2022