Zijn Zoom-sessies zijn niet langer op één hand te tellen, Dirk De fauw (CD&V) lijkt me te ontvangen in z’n bureau, maar in werkelijkheid ontmoetten we elkaar via de computer. Zo hoort het in tijden van corona. Al heeft de Stad Brugge er, online, wel een mooie set-up van gemaakt. Meneer De fauw geeft me eerst een afwachtende indruk. Dat zal zijn omdat ie nog wat in het gesprek moest komen, want 5 minuten later draait z’n motor op volle gang. De fauw maakt me warm door met doorleefde passie over zijn job te praten. Of beter gezegd: over zijn jobs, meervoud. De burgemeester van Brugge is een ware duizendpoot.
Dirk De fauw is een gegeerd politicus. Hij is burgemeester van het Venetië van het Noorden: Brugge! Op 1 januari 2019 begon zijn ambt als burgemeester, toch houdt De fauw zich nog met veel meer dingen bezig. Hij zet zich namelijk ook in voor sociale huisvesting, als voorzitter van huisvestingsmaatschappij ‘Vivendo’. Én tot slot van rekening draagt De fauw niet enkel een sjerp, maar ook een toga, als advocaat! In 2020 leerde heel Vlaanderen Dirk De fauw kennen, jammer genoeg op een desolate manier. Hij werd in juni 2020 neergestoken op de parking van z’n advocatenkantoor. Ook daarover leest u meer in dit artikel.
Dirk De fauw werd geboren anno 1957 in het West-Vlaamse Varsenare. Sinds 1983 is de Christendemocraat gemeenteraadslid in Brugge. Vandaag de dag is hij er zelfs burgemeester, en hij heeft nog heel wat in petto voor zijn stad: “Ik heb nog minstens 4 jaar voor de boeg. Daarin zal ik het beleid dat ik de voorbije jaren voerde, verderzetten. Er moeten nog enkele grote dossiers tot een goed einde gebracht worden, we zijn erg bezig met het bouwproject van het nieuwe stadion voor Club Brugge. Tevens moeten we weten waar Cercle hun stadion komt. We willen ook een nieuwe museumsite in het centrum van de stad bouwen. In het begin van m’n legislatuur wilden we een beleid voeren dicht bij de mensen, we hebben met het project ‘Buurt aan de beurt’ heel wat buurten bezocht om te luisteren wat de mensen vonden van hun stad. Deze lijn zouden we graag verder getrokken hebben in 2020 maar corona heeft daar toch wel een fameus stokje voor gestoken… Ik hoop dat we snel weer aan de slag kunnen, om te gaan luisteren bij onze inwoners wat hun andere bekommernissen zijn, buiten corona.”
De fauw is een ware ancien in de politieke wereld, maar wat is de reden van het feit dat er tussen z’n eerste politieke activiteiten in Brugge, en z’n aanstelling als burgemeester, 36 jaar zit? De fauw heeft er een klare uitleg voor: “Je moet wat geluk hebben in het leven. De eerste zes jaar van m’n politieke carrière zat ik in de oppositie. Patrick Moenaert heeft ook maar liefst 3 legislaturen gedaan als burgemeester te Brugge. De bedoeling was dat ik hem zou opvolgen als CD&V’er in 2012, jammer genoeg hebben we die verkiezingen nipt verloren van sp.a en dan is Renaat Landuyt aan de macht gekomen. Gelukkig kreeg ik nu toch de kans.”
Toch heeft Dirk De fauw niet stilgezeten in de voorbije jaren, hij was onder andere 12 jaar lang gedeputeerde van de provincie West-Vlaanderen. Van 2012 tot 2018 was ie ook voorzitter van het OCMW, omdat De fauw toch liever in het Brugse wou blijven werken: “Ik had de kans om nog eens 6 jaar gedeputeerde te zijn maar heb toen besloten meer te gaan doen voor de stad. Ik was kopman in 2012 bij de verkiezingen, het had niet correct geweest als verliezer af te druipen en de stad weer in de steek te laten. Dan stel je je 12.000 kiezers ook teleur. Het verder werken in Brugge heeft z’n effect gehad! Mensen wisten dat ik me was blijven inzetten voor onze stad en vervolgens haalde ik 16.000 stemmen bij de volgende verkiezingen, waardoor ik burgemeester kon worden.”
Het had niet correct geweest na de verkiezingen in 2012 als verliezer af te druipen en de stad weer in de steek te laten.
Dirk De fauw
De fauw zet zich nog voor veel meer in. Zo is hij ook voorzitter van de sociale huisvestingsmaatschappij ‘Vivendo’, hij is er al actief sinds 1985: “Sociale huisvesting blijft een ongelooflijk belangrijk thema. Ik werk hier al jaren aan mee en realiseerde reeds 2 fusies, inmiddels zijn we met de 3e fusie bezig om te zorgen dat die maatschappij steeds groter wordt, en dus meer mensen kan helpen. De wachtlijsten zijn reusachtig, dus we moeten zorgen dat er nog meer sociale woningen komen. Hier draag ik graag m’n steentje aan bij.”
Daarnaast is Dirk De fauw ook nog meester De fauw! Hij is namelijk vennoot bij het advocatenkantoor ‘Brevia’, net als zijn zoon Dieter. De fauw pleit al sinds ’91: “Het is iets wat ik enorm graag doe, er is weinig tijd voor maar als ik naar de rechtbank kan gaan om te pleiten ben ik helemaal in m’n sas. Ik verdedig graag mensen. Tijdens m’n burgemeesterschap heb ik nog enkele zware studies gevolgd om ook nog bemiddelaar in burgerlijke handelszaken te worden. Hiervoor heb ik een examen afgelegd, gelukkig was ik geslaagd. Ik zal het juridisch werk niet zomaar aan de kant schuiven. De combinatie is soms lastig, de politiek slorpt je quasi op. Maar als ik thuis ben kan ik online alle dossiers inkijken van het advocatenkantoor. Aangezien m’n zoon de leiding heeft kan ik hem af en toe wel eens een tip geven, hij doet het zeer goed.”
Op zaterdag 20 juni 2020 wordt De fauw brutaal neergestoken op de parking van z’n advocatenkantoor door een cliënt van hem: “Eigenlijk was het een zeer mooie dag. Sinds lange tijd werd er weer wat versoepeld in de coronamaatregelen. Er mochten vanaf die dag bijvoorbeeld weer koetsritten georganiseerd worden. ’s Ochtends om 9u hebben we geklonken op de hervatting van hun sector. Vlak daarna moest ik dus een consultatie doen in het kantoor. M’n chauffeur zette me daaraf want ik had daarna nog wel wat afspraken.”
De fauw stapt uit, plots komt de jongeman, waarmee hij een consultatie had, op hem afgestapt. In eerste instantie dacht de burgemeester van Brugge dat de man hem een hand wou geven, waarna hij duidelijk maakt dat dit niet kan vanwege corona: “Hij heeft niet geantwoord, hij haalde een aardappelmesje boven en stak me in de halsstreek. Duidelijk met de intentie mij te doden. Ik merkte meteen dat ik een groot bloedverlies had, ik ben meteen weer in de wagen gestapt en heb gevraagd aan m’n chauffeur om me naar het ziekenhuis te voeren. M’n hemd was bloedrood, ik had de ernst van de situatie vrij snel door.”
Ik werd in de halsstreek gestoken, duidelijk met de intentie mij te doden.
Dirk De fauw
De fauw wordt de dag zelf nog geopereerd in het AZ Sint-Jan, er werden maar liefst 24 hechtingen aangebracht. Na één overnachting mocht hij thuis verder revalideren. Graag wil meneer De fauw nog even verduidelijken welke band hij precies had met de dader: “Ik was al ruim 10 jaar bewindvoerder van die man. Hij is iemand die zijn eigen goederen niet op een adequate manier kan beheren”, inmiddels is de dader opgesloten in de gevangenis. Toch loopt de burgervader dezer dagen niet met schrik over straat, al was er wel sprake van gevaar voor na-apers: “De korpschef van Brugge waarschuwde me voor mensen die hetzelfde nog eens zouden proberen. Ik ben een week lang beschermd door agenten in burger. Enkele weken terug werd er weer een telefoon onderschept waarin iemand beweerde mij te willen vermoorden. Bleek dat deze uit de gevangenis van Gent kwam, die man ging net penitentiair verlof krijgen. Dus op basis van z’n telefoon is dat hem afgenomen. Anders had het nog bont kunnen worden.”
Dirk De fauw durft reeds vooruitblikken: “Als ik afscheid moet nemen als Brugs burgemeester hoop ik dat de stad weer bruist. De stad Brugge in coronatijden is vrij triest, jammer genoeg. Brugge leeft van cultuur en toerisme, dus ik hoop dat er snel weer leven in de brouwerij komt. Dat hoeft niet zo druk te zijn als voorheen, want er was veel massatoerisme in de stad. We zoeken echt kwaliteitstoerisme, we zijn ook volop aan het werken aan een nieuw congresgebouw in het centrum. Zo lokken we nog meer bezoekers. Ik ben een gelukkig man mocht dat project af geraken.”
De fauw weet nog niet of hij z’n legislatuur als burgemeester zal verlengen: “Het hangt grotendeels af van beslissingen die binnen onze partij (CD&V) genomen worden. Anderzijds hangt het ook af van m’n populariteit bij de Bruggelingen.”
Tot slot pols ik bij De fauw wie zijn voorkeur geniet: Club Brugge of Cercle Brugge? Maar zoals elke Brugse burgemeester in het verleden, spreekt ook hij zich er niet over uit: “Ik ben nooit een échte voetbalsupporter geweest. Ik ben wel ooit voorzitter geweest van een ploeg, maar dat was niet echt professioneel. Ik vind beide organisaties super. Club zit in een veel hogere versnelling dan Cercle. Terwijl groen-zwart eerder een goede middenmoter is in het Belgisch voetbal. Ik blijf neutraal.”
Zo besluit Dirk De fauw ons gesprek. Met 63 jaar op de teller draait hij nog steeds erg mooi mee als burgemeester van de Breydelstad. Al heeft De fauw reeds een lang verleden, toch lacht de toekomst hem nog steeds toe. Hoelang hij nog aan de macht blijft als Brugs burgervader weten we in 2024, dan wordt er opnieuw naar de stembus gegaan. Ons gesprek was dan wel zakelijk, toch zal ik het niet snel vergeten. De fauw houdt van z’n stad, zoveel is duidelijk. Bedankt, meneer De fauw.
Mauro Pauwels, 01/03/2021